Wpis ten jest aktualny w połowie roku 2020 (koniec czerwca).
- Rekordowa wydajność ogniwa laboratoryjnego wynosi 26,7% dla technologii monokrystalicznej i 22,3% dla technologii polikrystalicznej płytek krzemowych. Najwyższa wydajność laboratorium w technologii cienkowarstwowej wynosi 23,4% dla CIGS i 21,0% dla ogniw słonecznych CdTe (telurek kadmu). Rekordowa wydajność ogniw laboratoryjnych dla Perovskitu wynosi 21,6%.
- W ciągu ostatnich 10 lat wydajność przeciętnych komercyjnych modułów krzemowych opartych na płytkach wzrosła z około 12% do 17% (Super-mono 21%). Jednocześnie wydajność modułu CdTe wzrosła z 9% do 19%.
- W laboratorium najlepiej działające moduły oparte są na monokrystalicznym krzemie o wydajności 24,4%. Rekordowe wydajności pokazują potencjał dalszego wzrostu wydajności na poziomie produkcji.
- W laboratorium, wielozłączowe ogniwa słoneczne o wysokim stężeniu osiągają dziś sprawność do 47,1%. Zaś dzięki technologii koncentratora osiągnięto sprawność modułu do 38,9%.
- Zużycie materiału na ogniwa krzemowe zostało znacznie zmniejszone w ciągu ostatnich 13 lat z około 16 g/Wp do około 4 g/Wp ze względu na zwiększoną wydajność, cieńsze płytki i druty, a także większe wlewki.
- Czas zwrotu energii dla systemów PV zależy od położenia geograficznego: systemy PV w Europie Północnej potrzebują około 2,5 roku na zbilansowanie energii wejściowej, podczas gdy systemy PV na południu równoważą swój pobór energii po 1,5 roku lub krócej, w zależności od zainstalowanej technologii .
- System fotowoltaiczny zlokalizowany na Sycylii z wieloma modułami Si ma czas zwrotu energii około jednego roku. Zakładając 20-letnią żywotność, ten rodzaj systemu może wyprodukować dwadzieścia razy więcej energii niż potrzebna do jego wyprodukowania i współczynnik ten z roku na rok jest coraz wyższy. Eko-nawiedzona empiria traci tu wyraźnie najważniejszy argument, że więcej obciążenia emisją CO2 kosztuje wyprodukowanie i transport panelu do miejsca montażu
- Czas zwrotu energii dla CPV-Systems w Europie Południowej wynosi mniej niż 1 rok.
- Sprawność falownika dla najnowocześniejszych markowych produktów to 98% i więcej.
- Szacuje się, że udział falowników indywidualnych wynosi 52%. Falowniki te są najczęściej używane w instalacjach mieszkalnych, małych i średnich komercyjnych w systemach PV do 150 kWp. Udział w rynku falowników centralnych, stosowanych głównie w dużych systemach komercyjnych i użyteczności publicznej, wynosi około 44%.
Niewielki odsetek rynku (około 1%) należy do mikroinwerterów (stosowanych na poziomie modułów). Szacuje się, że rynek przetwornic DC / DC, zwanych także „optymalizatorami mocy”, mieści się w tym samym zakresie.
- Konkretna cena detaliczna netto wszystkich falowników np. w Niemczech wynosi około 12 eurocentów/Wp. Koszty centralnych falowników dla dużych wolnostojących elektrowni fotowoltaicznych mieściły się w przedziale od 7 do 9 centów euro / Wp w Niemczech w 2019 r. Po obniżce stawki VAT cena w 2020 r. będzie zmierzać w kierunku 5 eurocentów/Wp
- Trendy: cyfryzacja, repowering, nowe funkcje stabilizacji sieci i optymalizacji zużycia własnego; przechowywanie; wykorzystanie innowacyjnych półprzewodników (SiC lub GaN), które zapewniają bardzo wysokie wydajności i kompaktowe konstrukcje; Maksymalne napięcie ciągów DC 1500 V.
- W Niemczech ceny typowego dachowego systemu fotowoltaicznego od 10 do 100 kWp wynosiły około 14 000 EUR / kWp w 1990 r, zaś pod koniec 2019 r. Takie systemy kosztowały średnio około 1050 EUR / kWp. Jest to regresja cen netto o około 92% w okresie 29 lat i odpowiada rocznej złożonej średniej stopie obniżki cen wynoszącej 8,5%.
- Krzywa doświadczenia – zwana również krzywą uczenia się – pokazuje, że w ciągu ostatnich 39 lat cena modułu spadała o 24% przy każdym podwojeniu skumulowanej produkcji modułów. Redukcja kosztów wynika z korzyści skali i ulepszeń technologicznych.
Produkcja paneli według technologii (procent globalnej produkcji rocznej):